کلمه

 

 

نذرِ حضرت علی اصغر (ع) ....

 

 

  

وقتی تو را به معرکة غم می­آوَرَد

 

شمشیرها مقابلِ تو کم می­آوَرَد

 

همدردی­ات برای پدر اوجِ غربت است

 

فریادِ بغض های تو ماتم می­آورد

 

آبی کنارِ کعبة چشم­ات روانه شد

 

غبطه برایِ کوثر و زمزم می­آورد

 

هق هق کنان به تشنگی­ات چشمِ آسمان

 

بارانی از ترنّم شبنم می­آورد

 

گل بوسه­های تشنه تر از اشک­های تو

 

بر داغِ گریه­هایِ تو مرهم می­آورد

 

در قحط سالِ عاطفه تیرِ سه جرعه­ای

 

از مشکِ پاره آب فراهم می­آورد

 

بر تیرِ پر گرفته که هجمِ فضا شکافت

 

لبخندِ تو مصیبت اعظم می آورد