به خواندن يک غزل دعوتيد:
سحر بشود
عنايتي بنما شام من سحر بشود
و ديده ي دلم از عشق باز تر بشود
پرنده اي که پي دانه در کمند افتاد
به يک اشاره ي شه باز معتبر بشود
در آسمان دلم شوقي از پريدن نيست
مگر به سوي شما گرچه مختصر بشود